Areszt za znęcanie
Policjanci z Komisariatu Policji w Iłowej zatrzymali 37-letniego mężczyznę podejrzanego o znęcanie się fizyczne i psychiczne nad konkubiną. Mężczyzna został już tymczasowo aresztowany.
4 stycznia tego roku policjanci z Komisariatu Policji w Iłowej zatrzymali 37-letniego mężczyznę, podejrzewanego o znęcanie się nad konkubiną. W czasie prowadzonych działań w tej sprawie policjanci zebrali materiał dowodowy, który pozwolił na przedstawienie mieszkańcowi powiatu żagańskiego zarzutu uszkodzenia ciała oraz znęcania się fizycznego i psychicznego nad konkubiną w ten sposób, że wszczynał awantury domowe, podczas których bił i kopał ją po całym ciele, groził pozbawieniem życia, wyzywał słowami wulgarnymi, rzucał w nią przedmiotami codziennego użytku, wyganiał z domu, przypalał papierosami , a poprzez zadanie ciosu w twarz spowodował złamanie zęba.
Prokurator Rejonowy w Żaganiu, po przesłuchaniu podejrzanego, złożył do sądu wniosek o zastosowanie wobec niego najsurowszego środka zapobiegawczego – tymczasowego aresztowania. Sąd Rejonowy w Żaganiu, 5 stycznia przychylił się do wniosku prokuratury i wydał postanowienie o tymczasowym aresztowaniu mężczyzny. 37-latek został już doprowadzony do aresztu śledczego.
Przestępstwo znęcania się nad rodziną to art. 207 kodeksu karnego:
§ 1. Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
§ 2. Jeżeli czyn określony w § 1 połączony jest ze stosowaniem szczególnego okrucieństwa, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.
§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.
Policjanci i Prokuratura Rejonowa w Żaganiu prowadzą wspólne działania w zakresie skutecznej ochrony pokrzywdzonych i w zakresie wspólnej polityki karnej. Te działania to m.in.
1. Stosowanie środków zapobiegawczych ( np. dozór Policji, zakaz zbliżania się do pokrzywdzonego, nakaz opuszczenia mieszkania), a w najpoważniejszych przypadkach wnioskowanie do sądu o zastosowanie tymczasowego aresztu
2. Domaganie się przed sądem surowych kar zwłaszcza dla tzw. recydywistów penitencjarnych
3. Współpraca z innym instytucjami w zakresie zapewnienia pomocy socjalnej i psychologicznej pokrzywdzonym
4. Wnikliwe analizowanie wszelkich informacji wskazujących na możliwość zaistnienia przemocy w rodzinie
5. Nagłaśnianie ujawnionych przypadków i sposobu zakończenia sprawy w mediach lokalnych.